Bestaat ADHD nou wel of niet?

Soms kunnen mensen zich wel zo ontzettend stom lang bezighouden met een onderwerp....Zo zijn er mensen die met praten en schrijven het voor elkaar proberen te krijgen kinderen uit te gummen. Kinderen met ADHD. Ze schrijven een artikel of erger nog, een boek, waarin ze ADHD vergelijken met een of andere ziekte en dan de conclusie trekken: het IS helemaal niet te vergelijken, dus ADHD is geen ziekte dus bestaat het niet.
En omdat het niet bestaat zal het wel een reclamestunt zijn van fabrikanten van medicijnen. En ja hoor, ook de politiek buigt zich er over en komt tot de conclusie dat we allemaal kinderen te veel "medicaliseren". Of, omdat ADHD helemaal niet bestaat: het zal wel aan de ouders liggen. Of aan het verkeerde merk roggebrood of te weinig jodium in het water. Probleem opgelost, niet meer zeuren.
Is nog een stuk goedkoper ook.
Moeders en vaders lezen deze artikelen en luisteren naar politici. Leraren ook. Als die ouders of leraren kinderen/ leerlingen met ADHD hebben, komen ze in een lastig parket. Want die kinderen bestaan helemaal niet. Maar ze huppelen, of eigenlijk, denderen wel door de huiskamer of het klaslokaal. Als die ouders of leraren al geen schuldgevoel aangepraat gekregen hebben, kom je toch in een rare wereld terecht.
ADHD? Bestaat niet! Ja, maar ... kijk dan...! Het is geen ziekte! Ja maar... snik: kijk dan verdulleme! Dáár in de kamer, op straat, in het klaslokaal, hullup!

Maar ja, dat is niet wetenschappelijk, dat kijken. "We noemden dat vroeger gewoon lastig of erg druk", zegt meneer Elias. En is daarmee de kous dan af? Bagatelliseren, harder aanpakken?

Weet je, het interesseert me geen ene malle moer of ADHD door roggebrood komt of de stand van de sterren bij de geboorte of misschien helemaal niet bestaat. Dat kind bestaat wel en dat gedrag ook. En verstandige jeugdpsychiaters ook, die het probleem (van het kind en de ouders en de leraar) weten op te lossen. Met gedragsinstructies en soms medicijnen. Het maakt meerdere levens een stuk makkelijker te leven.
En zolang er nog geen roggebrood op de markt is waarvan bewezen is dat het géén ADHD veroorzaakt (wetenschappelijk bewezen dus), mág die psychiater dat van mij. Hij/ zij levert stukjes levensgeluk. Dat verdient een medaille!

En de schrijvers van die artikelen of boeken in de trant van "ADHD, weg ermee" roep ik op iets zinnigers met hun leven te gaan doen door bijvoorbeeld een maatschappelijk relevante bijdrage te leveren waar we wél iets aan hebben. Waar we allemaal, óók die kinderen en ouders van dat foute roggebrood iets mee opschieten en gelukkiger kunnen leven.
En tot die tijd moeten we ons maar zeer tevreden behelpen met Ritaline, Dipiperon enne... enfin, als je meer wilt weten:

http://nl.wikipedia.org/wiki/Medicatie_bij_ADHD